Co możesz powiedzieć, a co zostawić dla siebie? Jaki wpływ na dzieci ma brak rozmowy? Czy do tej rozmowy powinniśmy się jakoś przygotować?
Pomocne również będzie powołanie się na dziecięce doświadczenia. Można to wytłumaczyć na przykładzie zabawki, która w żłobku powoduje nieporozumienia w grupie Tego typu sytuacje między rówieśnikami generują chwilowy konflikt i również wzbudzają w dziecku niezrozumienie oraz złość
Jeśli wyczuwamy w dziecku napięcie, dajmy mu przestrzeń na rozładowanie. Nazywajmy – „Widzę że jesteś rozdrażniony, czy jest coś co chciałbyś powiedzieć, jak mogę Cię wesprzeć?”
Nie bagatelizujmy odczuć dziecka, okazujmy wsparcie słowami i gestami. Zwroty typu: „Widzę, że się martwisz, jest Ci smutno”, „To co czujesz w danej sytuacji jest naturalne, masz do tego prawo” dają dziecku pewność, że ma wsparcie, zostało wysłuchane i potrafi nazwać to, co się w nim aktualnie dzieje. Komunikaty „Nie bój się”, „Nie masz się czym przejmować” to bagatelizowanie dziecięcych odczuć, co może nasilić napięcie. Pamiętajmy o tym, że każdy może mieć inne emocje i wszystkie są w porządku. Możliwe, że chęć przytulania się będzie w tym okresie nasilona.
Warto również zwrócić uwagę na okoliczności podejmowania rozmowy. Aranżowanie jej komunikatem „Musimy z Tobą poważnie porozmawiać” dodaje dzieciom uczucia dyskomfortu i niepokoju. Z pełnym spokojem możemy porozmawiać o danej sytuacji na spacerze, przytulając się na kanapie, czy wracając ze żłobka.